In de week van Zorg en Welzijn (12 t/m 17 maart) staat het werk van onze professionals centraal. Leren en ontwikkelen speelt hierbij een grote rol. We vinden het belangrijk dat alles wat we op dit gebied doen, bijdraagt aan de kwaliteit van zorg voor onze cliënten. Deze visie vormt ook het vertrekpunt voor het werk van onze stagiairs.

Onlangs startten Yanou de Beer en Jelle Thissen, studenten van de opleiding Ergotherapie van de Zuyd Hogeschool in Heerlen, met hun stage. Yanou is aan de slag op de woonvorm Diepenbrock, Jelle ondersteunt bij dagbesteding Coppes Couleur.

Wat verwachten zij te leren in de praktijk? Wat kunnen ze met hun expertise betekenen voor mensen die blind of slechtziend zijn? Maak kennis met deze jonge Coppes professionals.

Echt iets voor mensen betekenen

‘Een kantoorbaan is niets voor mij, hier kan ik écht iets betekenen voor mensen en mijn creativiteit tot uitdrukking laten komen’, vertelt Jelle enthousiast. ‘In het eerste jaar van mijn studie maakte ik kennis met de doelgroep. Ik leerde vaardigheden die in de praktijk vaak gebruikt worden om blinden en slechtzienden te ondersteunen bij dagelijkse activiteiten. Mede vanwege de rol die technologie hierbij kan spelen, besloot ik om er een studieproject van te maken. Ik denk dat ik hierdoor wel een wat bruikbare basiskennis van de doelgroep heb.’

De drive van Yanou is ervoor zorgen dat bewoners hun leven zo zelfstandig mogelijk kunnen leiden. Veiligheid is voor haar ook een belangrijk thema. Voor Yanou betekent werken bij de Robert Coppes Stichting de eerste kennismaking met mensen met een visuele beperking. Zij heeft opgemerkt dat er verbeteringen kunnen worden aangebracht in het ergonomisch handelen bij de woonvormen en heeft er zin in om bewoners en begeleiders hierbij te helpen.

Eerste ervaringen

‘In het begin is het vooral kennismaken met cliënten en begeleiders en oriënteren op de stageplek en de werkzaamheden die worden uitgevoerd’, aldus Jelle over zijn eerste ervaringen. Hij vervolgt: ‘Het viel me op dat veel deelnemers ook al eigen trucjes of strategieën hebben verzonnen die handig zijn bij het omgaan met hun beperking. Na deze eerste verkenning ga ik kijken bij welke activiteiten ik vanuit het werkterrein van Ergotherapie advies kan geven of een oplossing kan bieden. Het kan gaan om werkhouding, maar ook de markering in een ruimte is van belang. Iets kleins als een stukje felkleurig tape kan soms al veel betekenen voor iemand die slechtziend is.’